Discretiva

  generali dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

generālī

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
generālī casus dativus singularis adiectivi generālis
generālī casus ablativus singularis adiectivi generālis
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ge.neˈraːliː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·lī — morphologica: general-i

generali

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
generali casus nominativus/accusativus pluralis · genus masculinum adiectivi general
generali casus genitivus/dativus pluralis · genus masculinum adiectivi general
generali casus nominativus/accusativus pluralis substantivi general
generali casus genitivus/dativus pluralis substantivi general
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /d͡ʒeneˈralʲ/
Syllabificatio phonetica: ge·ne·rali — morphologica: general-i

generali

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
generali forma pluralis adiectivi generale
generali forma pluralis substantivi generale
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /d͡ʒeneˈrali/
Syllabificatio phonetica: ge·ne·ra·li — morphologica: general-i

Loci

+/-
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
Isidorus Hispalensis
560-636
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • “Propositum,” inquit, “artificis, propter quod ad faciendum aliquid accedit, causa est.” Ut sit causa, non est efficiens causa, sed superveniens. Hae autem innumerabiles sunt; nos de causa generali quaerimus. Illud vero non pro solita ipsis subtilitate dixerunt, totum mundum et consummatum opus causam esse. Multum enim interest inter opus et causam operis. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

  • Nam ut in qualitate generali, in qua rectene factum quid an contra sit quaeritur, perpetua dominatur oratio, et quaestionem finitionis actiones plerumque satis explicant et omnia paene in quibus de facto constat aut coniectura artificiali ratione colligitur: ita in iis causis, quae sunt frequentissimae, quae vel solis extra artem probationibus vel mixtis continentur, asperrima in hac parte dimicatio est, nec alibi dixeris magis mucrone pugnari. —Institutio oratoria Quintiliani [3][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Morbi generali vocabulo omnes passiones corporis continentur; quod inde veteres morbum nominaverunt, ut ipsa appellatione mortis vim, quae ex eo nascitur, demonstrarent. Inter sanitatem autem et morbum media est curatio, quae nisi morbo congruat, non perducit ad sanitatem. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [4][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Est igitur motus ‘actus existentis in potentia secundum quod huiusmodi’, id est actus mobilis secundum quod mobile. Cui definitioni generali subalternantur specierum motus speciales definitiones. Est nempe generatio actus generabilis secundum quod generabile, augmentatio augmentabilis secundum quod augmentabile, alteratio alterabilis secundum quod alterabile, latio secundum locum mutabilis secundum quod loco mutabile. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 7. 65, versus 14 — generali
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: generali.
  3. 3.0 3.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber sextus, IV. [4] — generali
  4. 4.0 4.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber IV. Caput V. [2] — generali
  5. 5.0 5.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati. (Universitas Turicensis): Liber III. Cap. : De motu. [6] — generali