generalium
Discretiva
generalium dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
generālium | casus genitivus pluralis | adiectivi generālis |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ge.neˈraːli.um/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·li·um — morphologica: general-ium
Loci
+/-Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
Isidorus Hispalensis 560-636 |
Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
- Canones autem generalium conciliorum a temporibus Constantini coeperunt. In praecedentibus namque annis, persecutione fervente, docendarum plebium minime dabatur facultas. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [3][2]
}}
Latinitas nova
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De rhetorica. (Universitas Turicensis): , p. [§ 7] — generalium
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: generalium.
- ↑ 3.0 3.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana): Liber VI. Caput XVI. [2] — generalium
- ↑ 4.0 4.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Summa terminorum metaphysicorum. (Universitas Turicensis): Cap. XIV. [Cognitio.] — generalium