Discretiva

  generetis dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
generētis secunda pluralis praesens activa coniunctivus generō (generāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /geneˈreːtis/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ne·rē·tis — morphologica: gener-etis

Usus +/-

Latinitas mediaevalis

saec. XII.  (1114-1130)

  • Sed hoc parum nobis esse censemus, nisi etiam fines eorum manipulis nostris operiemus, et omnia bona eorum absorbebimus. Interim gaudeatis omnes amici nostri, et filios generetis oportet, qui dum in longinquam militabimus regionem, illi quos nobiscum adduxerimus resarciant, et donec redibimus, regiones nostras possideant. —Historia Hierosolymitana Baldrici Dolensis (1046-1130). Liber tertius.