Latine +/-

generō +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈgeneroː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ne·rō — morphologica: gener-o

Notatio +/-

← Latinegenus

Verbum transitivum +/-

gener|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]

  1. (De hominibus animalibusque) gignere, genere, procreare
  2. (De quacumque terrae aut alius rei vi generatrice) producere
  3. (Translatē) animo invenire et parere

Coniugatio +/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
gener- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. generō generem   generābam generārem generābō  
II. sing. generās generēs generā! generābās generārēs generābis generātō!
III. sing. generat generet   generābat generāret generābit generātō!
I. plur. generāmus generēmus   generābāmus generārēmus generābimus  
II. plur. generātis generētis generāte! generābātis generārētis generābitis generātōte!
III. plur. generant generent   generābant generārent generābunt generantō!
Thema Vox passiva
gener- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. generor generer   generābar generārer generābor  
II. sing. generāris generēris generāre! generābāris generārēris generāberis generātor!
III. sing. generātur generētur   generābātur generārētur generābitur generātor!
I. plur. generāmur generēmur   generābāmur generārēmur generābimur  
II. plur. generāminī generēminī generāminī! generābāminī generārēminī generābiminī
III. plur. generantur generentur   generābantur generārentur generābuntur generantor!
Thema Vox activa
generāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. generāvī generāverim generāveram generāvissem generāverō
II. sing. generāvistī generāveris generāverās generāvissēs generāveris
III. sing. generāvit generāverit generāverat generāvisset generāverit
I. plur. generāvimus generāverimus generāverāmus generāvissēmus generāverimus
II. plur. generāvistis generāveritis generāverātis generāvissētis generāveritis
III. plur. generāvērunt generāverint generāverant generāvissent generāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
generāre generāvisse generātūrum,
-am, -um esse
generāns   generātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
generārī generātum,
-am, -um esse
generātum īrī   generātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
generandī generandus, -a, -um generātum generātū

Dictiones collatae +/-

Dictiones derivatae +/-

Composita

Translationes +/-

Gignere, genere, procreare (de hominibus animalibusque)dilatare ▼
Gignere, genere, procreare (de hominibus animalibusque)collabi ▲
Producere (de quacumque terrae aut alius rei vi generatrice)dilatare ▼
Producere (de quacumque terrae aut alius rei vi generatrice)collabi ▲
Animo invenire et pareredilatare ▼
Animo invenire et parerecollabi ▲

Discretiva

  genero dictio est in variis linguis:

Dictiones similes +/-

Formae affines +/-

Latine +/-

generō +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
generō casus dativus singularis substantivi gener
generō casus ablativus singularis substantivi gener
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈgeneroː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ne·rō — morphologica: gener-o

Hispanice +/-

genero +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
genero prima singularis praesens activa indicativus generar
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: [xeˈneɾo]
Syllabificatio phonetica: ge·ne·ro — morphologica: gener-o

Italice +/-

genero +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
genero prima singularis praesens activa indicativus generare
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈd͡ʒɛnero/
Syllabificatio phonetica: ge·ne·ro — morphologica: gener-o

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
Gaius Valerius Catullus
-87…-54
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
Marcus Valerius Martialis
40-103
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class.class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (46 a.C.n.)

  • Is soceri instituto, quem, quia cooptatus in augurum conlegium non erat, non admodum diligebat, praesertim cum ille Q. Scaevolam sibi minorem natu generum praetulisset — cui tamen Laelius se excusans non genero minori dixit se illud, sed maiori filiae detulisse —, is tamen instituto Laeli Panaetium audiverat. —Brutus Ciceronis [6][7]

class.

  • at tu ne pugna cum tali coniuge virgo!
non aequomst pugnare, pater cui tradidit ipse,
ipse pater cum matre, quibus parere necessest.
virginitas non tota tuast, ex parte parentumst,
tertia pars patrist, pars est data tertia matri,
tertia sola tuast: noli pugnare duobus,
qui genero suo iura simul cum dote dederunt. —Carmina Catulli [8][7]

class.  (41 p.C.n.)

  • Numquid enim singuli aut pauci rupere legem? undique velut signo dato ad fas nefasque miscendum coorti sunt:
non hospes ab hospite tutus,
non socer a genero; fratrum quoque gratia rara est;
imminet exitio vir coniugis, illa mariti;
lurida terribiles miscent aconita novercae,
filius ante diem patrios inquirit in annos. —De ira libri III Senecae [9][7]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

  • Ne sententia quidem velut fatigatum intentione stomachum iudicis reficere dissuaserim, maxime quidem brevi interiectione, qualis est illa: «fecerunt servi Milonis quod suos quisque servos in tali re facere voluisset», interim paulo liberiore, qualis est illa: «nubit genero socrus nullis auspicibus, nullis auctoribus, funestis ominibus omnium». —Institutio oratoria Quintiliani [10][7]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Pompeio dederit licet senatus
Et Caesar genero sacros honores,
Quorum pacificus ter ampliavit
Ianus nomina: Silius frequentes
Mavult sic numerare consulatus. —Epigrammata M. Valerii Martialis [11][7]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Quid autem durissimi duces aliud militibus suis in acie responderent, quando mitissimus principum Augustus domi in pace «querentem de inopia et caritate vini populum, severissima oratione compescuit» ut Tranquillus ait, «satis provisum ab Agrippa genero suo» dicens, «perductis plurimis aquis ne homines sitirent»? —Epistole familiares Petrarcae [12][7]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 583 — “GĔNĔRO, as, āvi, ātum, are, a. 1. (genus)”
  2. 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 18 — “gĕnĕro, āvi, ātum, 1. v. a. [genus]”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — genero, āvi, ātum, āre (genus) (tom. 1, p. 2914)
  4. 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)generare
  5. 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)genero
  6. 6.0 6.1 Marcus Tullius Cicero - Brutus. (The Latin Library): 26 [101] — genero
  7. 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 7.5 7.6 Vicicitatio: genero.
  8. 8.0 8.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 62. carmen nuptiale, versus 66 — genero (Bibliotheca Augustana)
  9. 9.0 9.1 Lucius Annaeus Seneca - De ira, libri III. (The Latin Library):  Tomus / Liber 2. IX, versus 2 — genero
  10. 10.0 10.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber quartus, II. [121] — genero
  11. 11.0 11.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber octavus. LXVI, versus 10 — genero
  12. 12.0 12.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistole familiares. (Universitas Turicensis): Liber XXII. 14: [29] — genero