Discretiva

  gentibus dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
gentibus casus dativus pluralis substantivi gēns
gentibus casus ablativus pluralis substantivi gēns

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈgentibus/(classice)
Syllabificatio phonetica: gen·ti·bus — morphologica: gent-ibus

Loci +/-

Marcus Valerius Martialis 40-103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

saec. I.

  • Quod Flacco Varioque fuit summoque Maroni
Maecenas, atavis regibus ortus eques,
Gentibus et populis, hoc te mihi, Prisce Terenti,
Fama fuisse loquax chartaque dicet anus
Tu facis ingenium, tu, si quid posse videmur;
Tu das ingenuae ius mihi pigritiae. —Epigrammata M. Valerii Martialis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Universitas Turicensis): Liber duodecimus. III — gentibus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: gentibus.