gerunt
Discretiva
gerunt dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
gerunt | tertia pluralis | praesens | activa | indicativus | gerō (gerere) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈgerunt/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ge·runt — morphologica: ger-unt
Loci +/-
Aulus Cornelius Celsus 30 | C. Plinius Secundus 23-79 | |||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
- Ex his autem eos, qui intra verba desipiunt, aut leviter etiam manu peccant, onerare asperioribus coercitionibus supervacuum est: eos, qui violentius se gerunt, vincire convenit, ne vel sibi vel alteri noceant. —De Medicina Celsi [1][2]
Fontes
- ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, XVIII. [[4] ] — gerunt
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: gerunt.
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 26, [68] — gerunt