gladius
Appellatio pronuntiatusque
+/-- API: /ˈgla.di.us/ (classice)
Formae aliae
+/-- † gladium (-ii, neut.)
Notatio
+/-Ab una lingua Celtica, a lingua prisca Indoeuropaea *klad-io-, a *kel- “caedere”.
Nomen substantivum
+/-glăd|ius, -iī masc.
- √ Ensis; species armorum offensivorum, qui laminam longam et plerumque acies et mucrone acuto habet.
- Caedes, mors.
- Pugna gladiatoria.
- → xiphias
- Phallus
Declinatio
+/-| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | glădius | glădiī glădī |
I |
| gen. | glădiī glădī |
glădiōrum | II |
| dat. | glădiō | glădiīs | III |
| acc. | glădium | glădiōs | IV |
| abl. | glădiō | glădiīs | VI |
| voc. | glădī | glădiī glădī |
V |
Dictiones derivatae
+/-Collocationes
Translationes
+/-- sværd n
- épée f
- Schwert n
- espada f
- miecz m
- меч m