graduum

Discretiva

graduum dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
graduum	casus genitivus pluralis	substantivi gradus

API: /ˈgradu.um/

Syllabificatio phonetica: gra·du·um — morphologica: grad-uum

Vitruvius ca. -30/-22

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Crassitudines autem eorum graduum ita finiendas censeo, ut neque crassiores dextante nec tenuiores dodrante sint conlocatae; sic enim durus non erit ascensus. Retractiones autem graduum nec minus quam sesquipedales nec plus quam bipedales faciendae videntur. —De architectura Vitruvii ^[1]^[2]

saec. II.

Praesertim cum brevitas tam angusti fretus, qui terram Africam Hispaniamque interfluit, elegantissime transgressionis vocabulo, quasi paucorum graduum spatium, definita sit. —Noctes Atticae A. Gellii ^[3]^[2]

saec. VII.

Minores autem non dicimus, nisi quotiens graduum deficit nomen, ut puta filius, nepos, pronepos, abnepos, adnepos, trinepos. Ubi isti gradus defecerint, merito iam dicimus minores, sicut et maiores dicimus, post patris, avi, proavi, abavi, atavi, tritavique vocabulum. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[4]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber tertius, 4. [4] — graduum
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 Vicicitatio: graduum.
↑ ^3.0 ^3.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber decimus. Capitulum XXVI, [6] — graduum
↑ ^4.0 ^4.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana): Liber IX. Caput V. [31] — graduum