Nomen substantivum

+/-

helianth|es, -i neut.

  1. Planta quae antiquitus dicebatur florere in Themiscyrena regione et Cilicia, cuius folia similia myrti fuerunt et quae etiam heliocallis vocabatur; secundum Liddell & Scott, Cistus laurifolius.[1]

Declinatio

+/-
n. sing. plur.
nom. hēlĭanthēs hēlĭantha I
gen. hēlĭanthis hēlĭanthum II
dat. hēlĭanthī hēlĭanthibus III
acc. hēlĭanthēs hēlĭantha IV
abl. hēlĭanthe hēlĭanthibus VI
voc. hēlĭanthēs hēlĭantha V