Discretiva

  hilariora dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
hilariōra casus nominativus pluralis · genus neutrum hilarior (hilaris comparativus)
hilariōra casus accusativus pluralis · genus neutrum hilarior (hilaris comparativus)
hilariōra casus vocativus pluralis · genus neutrum hilarior (hilaris comparativus)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /hi.la.riˈoːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: hi·la·ri·ō·ra — morphologica: hilar-ior-a

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca
–3…+65
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (46 a.C.n. / 708 a.u.)

  • Sed tamen omnia mihi erunt, si tu veneris, hilariora; quamquam venies, ut ipse intelligis, in maximarum quasi concursum occupationum, quas si, ut volumus, exceperimus, ego vero multam salutem et foro dicam et curiae vivamque tecum multum et cum communibus nostris amatoribus; nam et Cassius tuus et Dolabella noster — vel potius uterque noster — studiis iisdem tenentur et meis aequissimis utuntur auribus. —Epistolae ad Familiares Ciceronis [1]

class.  (43 p.C.n.)

  • Non audeo te eo usque producere, ut fabellas quoque et Aesopeos logos, intemptatum Romanis ingeniis opus, solita tibi venustate connectas. Difficile est quidem, ut ad haec hilariora studia tam vehementer perculsus animus tam cito possit accedere: hoc tamen argumentum habeto iam conroborati eius et redditi sibi, si poterit a severioribus scriptis ad haec solutiora procedere. —De consolatione ad Polybium Senecae [2][3]

Fontes

  1. Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Familiares. (The Latin Library): Liber septimus. Ep. 33 [2] — hilariora
  2. 2.0 2.1 Lucius Annaeus Seneca - De consolatione ad Polybium. (The Latin Library):  VIII, versus 3 — hilariora
  3. 3.0 3.1 Vicicitatio: hilariora.