Discretiva

  hilariores dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
hilariōrēs casus nominativus pluralis · genus masculinum hilarior (hilaris comparativus)
hilariōrēs casus nominativus pluralis · genus femininum hilarior (hilaris comparativus)
hilariōrēs casus accusativus pluralis · genus masculinum hilarior (hilaris comparativus)
hilariōrēs casus accusativus pluralis · genus femininum hilarior (hilaris comparativus)
hilariōrēs casus vocativus pluralis · genus masculinum hilarior (hilaris comparativus)
hilariōrēs casus vocativus pluralis · genus femininum hilarior (hilaris comparativus)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /hi.la.riˈoːreːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: hi·la·ri·ō·rēs — morphologica: hilar-ior-es

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (49 a.C.n. / 705 a.u.)

  • Cum dedissem ad te litteras tristis et metuo ne veras de Lucreti ad Cassium litteris Capua missis, Cephalio venit a vobis. attulit etiam a te litteras hilariores nec tamen firmas, ut soles. omnia facilius credere possum quam quod scribitis, Pompeium exercitum habere. nemo huc ita adfert omniaque quae nolim. O rem miseram! malas causas semper obtinuit, in optima concidit. quid dicam nisi illud eum scisse (neque enim erat difficile), hoc nescisse? —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber septimus. Ep. 25 [1] — hilariores
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: hilariores.