iacturae
Discretiva
iacturae dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
iactūrae | casus genitivus singularis · genus femininum | participii iactūrus |
iactūrae | casus dativus singularis · genus femininum | participii iactūrus |
iactūrae | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii iactūrus |
iactūrae | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii iactūrus |
iactūrae | casus genitivus singularis | substantivi iactūra |
iactūrae | casus dativus singularis | substantivi iactūra |
iactūrae | casus nominativus pluralis | substantivi iactūra |
iactūrae | casus vocativus pluralis | substantivi iactūra |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /jakˈtuːrae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: iac·tū·rae — morphologica: iact-ur-ae
Loci
+/-M. Tullius Cicero -106…-43 |
Petronius Arbiter ca. 14-66 |
Apuleius ca. 125-170 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber secundus. XXIV [79] — iacturae
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: iacturae.
- ↑ 3.0 3.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CX. [2] — iacturae
- ↑ 4.0 4.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber X. Capitulum XIV. Versus 7 — iacturae