iecimus

Discretiva

iecimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
iēcimus	prima pluralis	perfectum	activa	indicativus	iaciō (iacere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈjeːkimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: iē·ci·mus — morphologica: iec-imus

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Omnia patris sunt, quae in liberorum manu sunt; quis tamen nescit donare aliquid et filium patri? Omnia deorum sunt; tamen et dis donum posuimus et stipem iecimus. Non ideo, quod habeo, meum non est, si meum tuum est; potest enim idem meum esse et tuum. —De beneficiis Senecae

Latinitas nova

saec. XVI.  (1591 p.C.n.)

• Cave ne sicut angulum duplicare, triplicare et quomodo libet augere iuxta continuum modum accidit, ita et discrete dividi et secundum partes multiplicari existimes; pro hoc enim plurima in praesentiarum et in superioribus explicando iecimus fundamenta. —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni