iecisti

Discretiva

iecisti dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
iēcistī	secunda singularis	perfectum	activa	indicativus	iaciō (iacere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /jeːˈkis.tiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: iē·cis·tī — morphologica: iec-isti

Loci

Quintus Curtius Rufus fl.c.50

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Nam tuum Callisthenen, cui uni vir videris, quia latro es, scio, cur produci velis: ut coram his probra, quae in me modo iecisti, modo audisti, illius quoque ore referantur. Quem, si Macedo esset, tecum introduxissem, dignissimum te discipulo magistrum; nunc Olynthio non idem iuris est. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi