impendo
Verbum transitivum
+/-impend|ō, -ere, -ī, impēnsum
- √ pecuniam dare pro aliqua re.
Coniugatio
+/-Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
impend- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | impendī | impenderim | impenderam | impendissem | impenderō |
II. sing. | impendistī | impenderis | impenderās | impendissēs | impenderis |
III. sing. | impendit | impenderit | impenderat | impendisset | impenderit |
I. plur. | impendimus | impenderimus | impenderāmus | impendissēmus | impenderimus |
II. plur. | impendistis | impenderitis | impenderātis | impendissētis | impenderitis |
III. plur. | impendērunt | impenderint | impenderant | impendissent | impenderint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
impendere | impendisse | impēnsūrum, -am, -um esse |
impendēns | impēnsūrus, -a, -um | |
Vox passiva |
impendī | impēnsum, -am, -um esse |
impēnsum īrī | impēnsus, -a, -um |
||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
impendendī | impendendus, -a, -um | impēnsum | impēnsū |