inceptabat
Discretiva
inceptabat dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
inceptābat | tertia singularis | imperfectum | activa | indicativus | inceptō (inceptāre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /inkepˈtaːbat/ (classice) - Syllabificatio phonetica: in·cep·tā·bat — morphologica: in-cept-abat
Loci +/-
Aulus Gellius ca. 130-170 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica +/-
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber septimus decimus. Capitulum XXI, [32] — inceptabat
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: inceptabat.