Discretiva

  inducam dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
indūcam prima singularis praesens activa coniunctivus indūcō (indūcere)
indūcam prima singularis futurum activa indicativus indūcō (indūcere)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /inˈduːkam/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·dū·cam — morphologica: in-duc-am

Loci +/-

Titus Livius -58/+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Itaque vel tu ad prima signa proelium sustine, ego inducam in pugnam equites; vel ego hic in prima acie rem geram, tu quattuor legionum equites in hostem emitte. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXX, caput 18, [4] — inducam
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: inducam.