inducentibus

Discretiva

inducentibus dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
indūcentibus	casus dativus pluralis	participii indūcēns
indūcentibus	casus ablativus pluralis	participii indūcēns

API: /induːˈkentibus/

Syllabificatio phonetica: in·dū·cen·ti·bus — morphologica: in-duc-ent-ibus

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Quae res efficit, ut neque rodentibus medicamentis neque adurentibus et ob id ipsum inducentibus crustam sit utendum, quamvis pleraque ex his sanguinem supprimunt; sed, si semel ad ea decurritur, is potius, quae mitius idem efficiunt. —De Medicina Celsi ^[1]^[2]

saec. XVI.

Non solum autem in paucioribus sensibus efficacia maior est inspicienda, quasi per numerum contractione facta, verum etiam et veluti per magnitudinis arctationem accidit eundem sensum maiori esse efficacia praeditum. In plurimis enim inducentibus patet, quemadmodum sensus, quo magis est angustus, eo perspicacior. —Ars reminescendi Triginta sigilli Sigillus sigillorum Iordani Bruni ^[3]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quintus, XXVI. [21b] — inducentibus
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: inducentibus.
↑ ^3.0 ^3.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Ars reminescendi Triginta sigilli Sigillus sigillorum. (Universitas Turicensis): Cap. : De multiplici contractione. [44.] — inducentibus