Discretiva

  induceris dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

indūceris +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
indūceris secunda singularis praesens passiva indicativus indūcō (indūcere)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /inˈduːkeris/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·dū·ce·ris — morphologica: in-duc-eris

indūcēris +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
indūcēris secunda singularis futurum passiva indicativus indūcō (indūcere)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /induːˈkeːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·dū·cē·ris — morphologica: in-duc-eris

Loci +/-

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Proponitur praemium ut pecces, id est, quod te delectat; facis propter quod cupis. Sed forte non induceris donis, terreris minis; facis propter quod times. Corrumpere te vult aliquis, ut dicas, verbi gratia, falsum testimonium. —Enarrationes in Psalmos Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Enarrationes in Psalmos (Universitas Turicensis). In psalmum LXXIX Enarratio, p. 13. — induceris
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: induceris.