induxere

Discretiva

induxere dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
indūxēre	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	indūcō (indūcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /induːkˈseːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·dū·xē·re — morphologica: in-dux-ere

Formae aliae

• indūxērunt

Loci

Petronius Arbiter ca. 14-66

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Nam imprudentes noxios in nostrum induxere navigium, et quid fecissent, admonuerunt pari somniorum consensu. —Satyricon T. Petronii Arbitri