Discretiva

  induxissent dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
indūxissent tertia pluralis plusquam perfectum activa coniunctivus indūcō (indūcere)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /induːkˈsissent/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·dū·xis·sent — morphologica: in-dux-issent

Loci +/-

Titus Livius -58/+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Actum tamen est de pace, impetrataque foret, si, quod impensae factum in bellum erat, praestare Sabini — id enim postulatum erat — in animum induxissent. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber II, caput 18, [11] — induxissent
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: induxissent.