inhibuerim

Discretiva

inhibuerim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
inhibuerim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	inhibeō

Appellatio pronuntiatusque

API: /inhiˈbuerim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·hi·bu·e·rim — morphologica: in-hib-u-erim