instruentis
Discretiva
instruentis dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
īnstruentis +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
īnstruentis | casus genitivus singularis | participii īnstruēns |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /iːnstruˈentis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: īn·stru·en·tis — morphologica: in-stru-ent-is
īnstruentīs +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
īnstruentīs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii īnstruēns |
īnstruentīs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii īnstruēns |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /iːnstruˈentiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: īn·stru·en·tīs — morphologica: in-stru-ent-is