Discretiva

  intererant dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
intererant tertia pluralis imperfectum activa indicativus intersum (interesse)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /inˈtererant/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·ter·e·rant — morphologica: inter-erant

Loci

+/-
Quintus Curtius Rufus ca. 50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Hoste et aemulo regni reparante cum maxime bellum, nuper subactis, quos vicerat, novumque imperium aspernantibus de die inibat convivia, quibus feminae intererant, non quidem quas violari nefas esset, quippe paelices licentius, quam decebat, cum armato vivere adsuetae. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber V. Capitulum VII, [2] — intererant
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: intererant.