interficit
Discretiva
interficit dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
interficit | tertia singularis | praesens | activa | indicativus | interficiō (interficere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /inˈter.fi.kit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: in·ter·fi·cit — morphologica: inter-fic-it
Loci
+/-M. Tullius Cicero -106…-43 |
Apuleius ca. 125-170 | Aulus Gellius ca. 130-180 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber secundus. XXVIII. [93] — interficit
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: interficit.
- ↑ 3.0 3.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber VIII. Capitulum IV. Versus 5 — interficit
- ↑ 4.0 4.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber undecimus. Capitulum II, [6] — interficit