Discretiva

  intersunt dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
intersunt tertia pluralis praesens activa indicativus intersum (interesse)

Appellatio +/-

 API: /inˈtersunt/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·ter·sunt — morphologica: inter-sunt

Loci +/-

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

saec. I.

  • Cimmerius Bosporus id os vocatur, II quingentorum passuum latitudine. at inter duos Bosporos Thracium et Cimmerium derecto cursu, ut auctor est Polybius, D intersunt. —Naturalis historia Plinii [1]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quartus, cap. 45, [116] — intersunt
  2. Vicicitatio: intersunt.