Latine +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /interˈweːnium/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·ter·vē·ni·um — morphologica: inter-veni-um

Notatio +/-

Latine: inter + vēna

Nomen substantivum +/-

intervēn|ium, -iī neut. (plur. intervēni|a, -ōrum)[1]

  1. Locus vacuus et permanens inter terram, per quem aqua et ignis discurrit.[2]

Declinatio +/-

n. sing. plur.
nom. intervēnium intervēnia I
gen. intervēniī intervēniōrum II
dat. intervēniō intervēniīs III
acc. intervēnium intervēnia IV
abl. intervēniō intervēniīs VI
voc. intervēnium intervēnia V

Translationes +/-

Fontes

  1. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — intervenia (tom. 2, p. 0394)
  2. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 911 — “INTERVĒNĬUM, ĭi, n. 2.”