iture

Discretiva

iture dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
itūre	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii itūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /iˈtuːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: i·tū·re — morphologica: it-ur-e