iubeam

Discretiva

iubeam dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
iubeam	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	iubeō (iubēre)

API: /ˈju.be.am/

Syllabificatio phonetica: iu·be·am — morphologica: iub-eam

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
iubeam	prima singularis	imperfectum	activa	indicativus	iubi
iubeam	prima pluralis	imperfectum	activa	indicativus	iubi

API: /juˈbe̯am/

Syllabificatio phonetica: iu·beam — morphologica: iub-eam

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Sed quid est tandem quod perhorrescas quia tuo periculo iubeam libros dari Varroni? Etiam nunc si dubitas, fac ut sciamus. Nihil est enim illis elegantius. Volo Varronem, praesertim cum ille desideret; sed est, ut scis, δεινὸς ἀνήρ· τάχα κεν καὶ ἀναίτιον αἰτιόῳτο. Ita mihi saepe occurrit vultus eius querentis fortasse vel hoc, meas partis in iis libris copiosius defensas esse quam suas, quod me hercule non esse intelleges, si quando in Epirum veneris. —Epistolae ad Atticum Ciceronis ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber tertius decimus. Ep. 25 [3] — iubeam
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: locare.