iussus
Latine +/-
Formae aliae +/-
Notatio +/-
A iubeō.
Nomen substantivum +/-
iuss|us, -ūs masc.
- Factum iubendi; mandatum.
Declinatio +/-
| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | iussus | iussūs | I |
| gen. | iussūs | iussuum | II |
| dat. | iussuī | iussibus | III |
| acc. | iussum | iussūs | IV |
| abl. | iussū | iussibus | VI |
| voc. | iussus | iussūs | V |
Usus +/-
Classice iussū tantum dictum est.