kalmo

Finnice

Appellatio

API: /ˈkɑlmo/

Syllabificatio phonetica: kal·mo

Notatio

Ab verbo  kalma  'corpus mortuum hominis', 'mors'. Institutum grammaticum Kielitoimisto verbum inveniebat anno 1948 ad glossarium medicinae, et litteram ultimam, ad hoc ipsum ut turbas cum significatione "mors" effugiatur, mutabat.[1]

Nomen substantivum

kalmo

1. (rarus) Corpus mortuum hominis.

Dictiones collatae

• raato, ruho

Synonyma

• marras

Hyperonyma

• kroppa
• ruumis