ken (sco)

Scotice

Appellatio pronuntiatusque

API: /kɛn/

Notatio

← Anglica Media  kennen 

← Anglica Antiqua  cennan  “confiteri”, Nordica Antiqua  kenna  “scire”

← Protogermanice *kannjan

← Protindeuropaee *ǵnH₃-

Cognatum est Latine cognosco.

Verbum temporale

Partes principales
praes. III.sg.	kens
part. praes.	kennin
praet.	kent
part. praet.	kent

ken

1. scio (-ire, -ivi, -itum) ||
2. cognosco (-ere, cognovi, cognitum) ||

Nomen substantivum

ken

1. Quod scitum est.