koń
(Equus.)
Notatio
+/-- ← Protoslavice *koɲĭ, h.e. Slavica Antiqua конь (konĭ)
Si a radice Protindeuropaea *kab-n-io- derivatur, cognatum est cum Latine caballus.
Nomen substantivum
+/-koń (m, animans)
- √ equus (-i, m.)
Declinatio
+/-| sing. | plur. | |
|---|---|---|
| nom. | koń | konie |
| gen. | konia | konie |
| dat. | koniowi | koniom |
| acc. | konia | konie |
| ins. | koniem | końmi |
| loc. | koniu | koniach |
| voc. | koniu | konie |
Dictiones collatae
+/-Synonyma