latinissimus

Solum latinissimus Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v. Latinissimus.

Discretiva

latinissimus dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
latīnissimus	casus nominativus singularis · genus masculinum	adiectivi latīnissimus (latīnus superlativus)

API: /latiːˈnis.si.mus/

Syllabificatio phonetica: la·tī·nis·si·mus — morphologica: latin-issim-us

Erasmus
ca. 1469-1536

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. XVI. (ca. 1500/1508 p.C.n.)

Nihil enim unquam hoc cisalpinus orbis produxit omnibus litterariis dotibus absolutius, absit invidia dicto. Nulla erat honesta disciplina, in qua vir ille non poterat cum summis artificibus contendere, inter Graecos graecissimus, inter Latinos latinissimus. In carmine Maronem alterum dixisses, in oratione Politianum quendam lepore referebat, maiestate superabat. —Adagiorum chiliades Erasmi ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Desiderius Erasmus Roterodamus - Adagiorum chiliades. (Universitas Turicensis): Χιλιάς prima. 339. I, IV, 39. Quid cani et balneo?. — latinissimus
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: latinissimus.