legator
Latine +/-
Appellatio +/-
API: /leːˈgaːtor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: lē·gā·tor — morphologica: lega-tor
Notatio +/-
Nomen substantivum +/-
lēgā|tor, -tōris masc.
- Qui aliquid legat per testamentum.
Declinatio +/-
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | lēgātor | lēgātōrēs | I |
gen. | lēgātōris | lēgātōrum | II |
dat. | lēgātōrī | lēgātōribus | III |
acc. | lēgātōrem | lēgātōrēs | IV |
abl. | lēgātōre | lēgātōribus | VI |
voc. | lēgātor | lēgātōrēs | V |
Dictiones collatae +/-
Translationes +/-
Discretiva
legator dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
lēgātor | secunda singularis | futurum | passiva | imperativus | lēgō (lēgāre) |
lēgātor | tertia singularis | futurum | passiva | imperativus | lēgō (lēgāre) |
Appellatio +/-
API: /leːˈgaːtor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: lē·gā·tor — morphologica: leg-ator