ligaturae
Discretiva
ligaturae dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
ligātūrae | casus genitivus singularis · genus femininum | participii ligātūrus |
ligātūrae | casus dativus singularis · genus femininum | participii ligātūrus |
ligātūrae | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii ligātūrus |
ligātūrae | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii ligātūrus |
ligātūrae | casus genitivus singularis | substantivi ligātūra |
ligātūrae | casus dativus singularis | substantivi ligātūra |
ligātūrae | casus nominativus pluralis | substantivi ligātūra |
ligātūrae | casus vocativus pluralis | substantivi ligātūra |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ligaːˈtuːrae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: li·gā·tū·rae — morphologica: ligat-ur-ae
Loci
Isidorus Hispalensis 560-636 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas mediaevalis
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana): Liber VIII. De magis. Caput IX. [30] — ligaturae
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: ligaturae.