luceres

Discretiva

luceres dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
lūcērēs	secunda singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	lūceō (lūcēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /luːˈkeːreːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: lū·cē·rēs — morphologica: luc-eres