lucetote

Discretiva

lucetote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
lūcētōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	lūceō

Appellatio pronuntiatusque

API: /luːkeːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: lū·cē·tō·te — morphologica: luc-etote