manetote

Discretiva

manetote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
manētōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	maneō (manēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /maneːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ma·nē·tō·te — morphologica: man-etote