Victionarium

maria

Solum maria Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v. Maria.

Discretiva

  maria dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

+/-

Formae affines

Latine

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
maria casus nominativus pluralis · genus neutrum adiectivi mās
maria casus accusativus pluralis · genus neutrum adiectivi mās
maria casus vocativus pluralis · genus neutrum adiectivi mās
maria casus nominativus pluralis substantivi mare
maria casus accusativus pluralis substantivi mare
maria casus vocativus pluralis substantivi mare

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈma.ri.a/(classice)
Syllabificatio phonetica: ma·ri·a — morphologica: mar-ia

Dacoromane

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
maria tertia singularis imperfectum activa indicativus maria
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ma.riˈa/
Syllabificatio phonetica: mari — morphologica: mar-i

Francogallice

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
maria tertia singularis perfectum activa indicativus marier

Appellatio pronuntiatusque

+/-
maria API: [maˈʁja]
Syllabificatio phonetica: ma·ria — morphologica: mari-a

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43		Velleius Paterculus ca.
-20…+35		Aulus Cornelius Celsus ca.
-25…+50		 C. Plinius Secundus
23–79 		Apuleius
ca. 125-170
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Terram, mihi crede, ea lanx et  maria  deprimet. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Dicimus aliquem hilare vivere; ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? At hoc in eo M. Crasso, quem semel ait in vita risisse Lucilius, non contigit, ut ea re minus ἀγέλατος, ut ait idem, vocaretur. Polycratem Samium felicem appellabant. nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1]

class.

  • Idem mox ad sacerdotium ineundum – quippe absens pontifex factus erat in Cottae consularis locum, cum paene puer a Mario Cinnaque flamen Dialis creatus victoria Sullae, qui omnia ab iis acta fecerat irrita, amisisset id sacerdotium – festinans in Italiam, ne conspiceretur a praedonibus omnia tunc obtinentibus  maria  et merito iam infestis sibi, quattuor scalmorum navem una cum duobus amicis decemque servis ingressus, effusissimum Adriatici maris traiecit sinum. —Historiae Romanae Vellei [2][3]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Cibus valens esse debet et glutinosus, maximeque caro. Vinum, si per stomachum licet, dulcius, sed ita ut invicem biduo triduove modo aqua, modo id bibatur. Prodest etiam lactucae marinae, quae grandis iuxta  maria  nascitur, semen cum aqua potui datum. Si valens est qui id accipit, et scilla cocta, sicut supra dixi, delinguitur. Auctoresque multi sunt inflatis vesicis pulsandos tumores esse. —De Medicina Celsi [4][3]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Omnia plenilunio  maria  purgantur, quaedam et stato tempore. circa Messanam et Mylas fimo similia expuuntur in litus purgamenta, unde fabula est Solis boves ibi stabulari. his addit – ut nihil, quod equidem noverim, praeteream – Aristoteles nullum animal nisi aestu recedente expirare. observatum id multis in Gallico oceano et dumtaxat in homine compertum. —Naturalis historia Plinii [5]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Iamque proximas civitates et attiguas regiones fama pervaserat deam quam caerulum profundum pelagi peperit et ros spumantium fluctuum educavit iam numinis sui passim tributa venia in mediis conversari populi coetibus, vel certe rursum novo caelestium stillarum germine non  maria  sed terras Venerem aliam virginali flore praeditam pullulasse. —Metamorphoseon libri XI Apulei [6][3]

Fontes

  1. ↑ Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber quintus. XXX. [92] — maria
  2. ↑ 2.0 2.1 Velleius Paterculus, Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo (ed. J. Hellegouarc'h, Paris 1982). Liber II. Caput XLIII. p. 1 — maria
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Vicicitatio: maria.
  4. ↑ 4.0 4.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, XXI. De hydropicis. [13] — maria
  5. ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 101, [220] — maria
  6. ↑ 6.0 6.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber IV. Capitulum XXVIII. Versus 4 — maria
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=maria&oldid=226139"