massae
Discretiva
massae dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
māssae | casus genitivus singularis | substantivi māssa |
māssae | casus dativus singularis | substantivi māssa |
māssae | casus nominativus pluralis | substantivi māssa |
māssae | casus vocativus pluralis | substantivi māssa |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈmaːs.sae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mās·sae — morphologica: mass-ae
Loci
M. Annaeus Lucanus 39–65 | C. Plinius Secundus 23–79 |
Decimus Iunius Iuvenalis ca. 60-130 |
Hildegardis Bingensis 1098-1179 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Latinitas mediaevalis
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 M. Annaeus Lucanus - Bellum civile sive Pharsalia. (Bibliotheca Augustana): Liber VI. [403] — massae
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: massae.
- ↑ 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXXIII, cap. 21, [77] — massae
- ↑ 4.0 4.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura X, versus 130 — massae
- ↑ 5.0 5.1 Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber quartus. Cap. XX. – De crystallo. Pagina 1263D — massae