Latine +/-

Notatio +/-

Latine: medicor.

Nomen substantivum +/-

medicām|en, -inis neut.

  1. Res ad morbos vulnerave medicandum adhibita.

Declinatio +/-

n. sing. plur.
nom. medicāmen medicāmina I
gen. medicāminis medicāminum II
dat. medicāminī medicāminibus III
acc. medicāmen medicāmina IV
abl. medicāmine medicāminibus VI
voc. medicāmen medicāmina V

Dictiones collatae +/-

Synonyma

Translationes +/-

Loci +/-

Latinitas postclassica +/-

saec. V.

  • nutrire etiam cibo post medicamen non oportebat. —Celerum passionum libri III Caelii Aureliani [1]

Fontes

  1. Caelius Aurelianus, Celerum passionum libri III (Corpus medicorum latinorum, VI.1, ed. Gerhard Bendz, Berolini in aedibus Academiae Scientiarum, MXM). Liber secundus, caput XIX, p. [123] — medicamen