class. (ca. 85 a.C.n. / 669 a.u.)
- Postea aliquanto ipsos quoque tempestas vehementius iactare coepit, usque adeo, ut dominus navis, cum idem gubernator esset, in scapham confugeret et inde funiculo, qui a puppi religatus scapham adnexam trahebat, navi, quod posset, moderaretur, ille autem, cuius merces erant, in gladium in navi ibidem incumberet. Hic ille naufragus ad gubernaculum accessit et navi, quod potuit, est opitulatus. Sedatis autem fluctibus et tempestate iam commutata navis in portum pervehitur. —De inventione Ciceronis [1][2]
class. (ca. 42/41 a.C.n.)
- Sed Allobroges diu in incerto habuere, quidnam consili caperent. in altera parte erat aes alienum, studium belli, magna merces in spe victoriae; at in altera maiores opes, tuta consilia, pro incerta spe certa praemia. haec illis volventibus tandem vicit fortuna rei publicae. itaque Q. Fabio Sangae, quoius patrocinio civitas plurumum utebatur, rem omnem, uti cognoverant, aperiunt. —De Catilinae coniuratione C. Sallusti Crispi [3]
class. (ca. 30–22 a.C.n.)
- Diognetus enim fuerat Rhodius architectus, et ei de publico quotannis certa merces pro artis dignitate tribuebatur ad honorem. Eo tempore quidam architectus ab Arado nomine Callias Rhodum cum venisset, acroasin fecit exemplarque protulit muri et supra id machinam in carchesio versatili constituit, quae helepolim ad moenia accedentem corripuit et transtulit intra murum. Hoc exemplar Rhodii cum vidissent, admirati ademerunt Diogneto, quod fuerat quotannis constitutum, et eum honorem ad Calliam transtulerunt. —De architectura Vitruvii [4][2]
class. (anno 82–114 u.c.)
- Etruria erat vicina, proximi Etruscorum Veientes. Inde ob residuas bellorum iras maxime sollicitatis ad defectionem animis voluntarios traxere, et apud vagos quosdam ex inopi plebe etiam merces valuit: publico auxilio nullo adiuti sunt valuitque apud Veientes — nam de ceteris minus mirum est — pacta cum Romulo indutiarum fides. Cum bellum utrimque summa ope pararent vertique in eo res videretur utri prius arma inferrent, occupat Tullus in agrum Sabinum transire. —Ab urbe condita Titi Livii [5][2]
class. (post 1 a.C.n.)
- cum bene vitaris, tamen auferet; invenit artem
- femina, qua cupidi carpat amantis opes.
- institor ad dominam veniet discinctus emacem,
- expediet merces teque sedente suas:
- quas illa, inspicias, sapere ut videare, rogabit:
- oscula deinde dabit; deinde rogabit, emas.
- hoc fore contentam multos iurabit in annos,
- nunc opus esse sibi, nunc bene dicet emi. —Ars amatoria Ovidii Nasonis [6][2]
saec. I. (ca. 30 p.C.n.)
- Solent mendaces luere poenas malefici.
- Calumniator ab ove cum peteret canis,
- Quem commendasse panem se contenderet,
- Lupus citatus testis non unum modo
- Deberi dixit, verum affirmavit decem.
- Ovis damnata falso testimonio
- Quod non debebat solvit. Post paucos dies
- Bidens iacentem in fovea conspexit lupum:
- «Haec» inquit «merces fraudis a superis datur». —Fabulae Phaedri [7][2]
saec. I. (58/59 p.C.n.)
- Sicut in arvo, quod segeti proscissum est, aliqui flores internascuntur, non tamen huic herbulae, quamvis delectet oculos, tantum operis insumptum est — aliud fuit serenti propositum, hoc supervenit —, sic voluptas non est merces nec causa virtutis sed accessio, nec quia delectat placet, sed, si placet, et delectat. —De vita beata Senecae [8][2]
saec. I. (ca. 78 p.C.n.)
- iidem narravere latus insulae quod praetenderetur Indiae X stadiorum esse ab oriente hiberno; ultra montes Hemodos Seras quoque ab ipsis aspici, notos etiam commercio; patrem Rachiae commeasse eo; advenis ibi feras occursare, ipsos vero excedere hominum magnitudinem, rutilis comis, caeruleis oculis, oris sono truci, nullo commercio linguae. cetera eadem quae nostri negotiatores: fluminis ulteriore ripa merces positas iuxta venalia tolli ab iis, si placeat permutatio, non aliter odio iustiore luxuriae quam si perducta mens illuc usque cogitet, quid et quo petatur et quare. —Naturalis historia Plinii [9]
