mergebantur
Discretiva
mergebantur dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
mergēbantur | tertia pluralis | imperfectum | passiva | indicativus | mergō (mergere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /mer.geːˈban.tur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mer·gē·ban·tur — morphologica: merg-ebantur
Loci
Titus Livius -58…+17 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXVII, caput 30, [6] — mergebantur
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: mergebantur.