mergendi

Discretiva

mergendi dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Casu	Verbum
mergendī	—	—	activa	gerundium	genitivo	mergō (mergere)

Forma	Modus flexurae	originis
mergendī	casus genitivus singularis · genus masculinum	gerundivi mergendus
mergendī	casus genitivus singularis · genus neutrum	gerundivi mergendus
mergendī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	gerundivi mergendus
mergendī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	gerundivi mergendus

API: /merˈgen.diː/

Syllabificatio phonetica: mer·gen·dī — morphologica: merg-end-i

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. VII.

Mergis ab assiduitate  mergendi  nomen hoc haesit. Saepe autem demisso in profundum capite aurarum signa sub fluctibus colligunt, et praevidentes aequoris tempestatem cum clamore ad litora tendunt. Nam in pelago iam gravissimam esse tempestatem, cum ad litora mergi confugerint. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana): Liber XII. De avibus. Caput VII. [54] — mergendi
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: mergendi.