mergendo

Discretiva

mergendo dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Casu	Verbum
mergendō	—	—	activa	gerundium	dativo	mergō (mergere)
mergendō	—	—	activa	gerundium	ablativo	mergō (mergere)

Forma	Modus flexurae	originis
mergendō	casus dativus singularis · genus masculinum	gerundivi mergendus
mergendō	casus ablativus singularis · genus masculinum	gerundivi mergendus
mergendō	casus dativus singularis · genus neutrum	gerundivi mergendus
mergendō	casus ablativus singularis · genus neutrum	gerundivi mergendus

API: /merˈgen.doː/

Syllabificatio phonetica: mer·gen·dō — morphologica: merg-end-o

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class. (ca. 47-45 a.C.n.)

Sunt etiam animalia in aqua, quae in terram interdum exeant: alia Graecis vocabulis, ut polypus, hippos potamios, crocodilos, alia Latinis, ut rana, anas, mergus; a quo Graeci ea quae in aqua et terra possunt vivere vocant ἀμφίβια. E quis rana ab sua dicta voce, anas a nando, mergus quod  mergendo  in aquam captat escam. —De lingua Latina Varronis ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, XIII. p. 78 — mergendo
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: mergendo.