mergentur

Discretiva

mergentur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
mergentur	tertia pluralis	futurum	passiva	indicativus	mergō (mergere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /merˈgen.tur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mer·gen·tur — morphologica: merg-entur

Loci

Marcus Manilius fl. 14

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• inde pari Virgo procedat temporis auctu.

his usque ad Chelas horarum partibus aucta

per totidem e Libra decrescent sidera partes.

et, quantis in utrumque moris tollentur ad ortus,

diversam in sortem tantis mergentur ad umbras.

haec erit horarum ratio ducenda per orbem

signorum: nunc in noscenda pone laborem

illa, quot stadiis oriantur quaeque cadantque. —Astronomicon M. Manilii