mergite

Discretiva

mergite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
mergite	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	mergō (mergere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmer.gi.te/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mer·gi·te — morphologica: merg-ite