merseras

Discretiva

merseras dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
merserās	secunda singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	mergō (mergere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmer.se.raːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mer·se·rās — morphologica: mers-eras