merserim

Discretiva

merserim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
merserim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	mergō (mergere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmer.se.rim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mer·se·rim — morphologica: mers-erim